Zabezpieczenie dowodów w sprawach o naruszenia praw własności intelektualnej

Opis

Wnioski zawarte w tej monografii zostały wykorzystane przez Ministerstwo Sprawiedliwości podczas prac nad wprowadzeniem odrębnego postępowania w sprawach własności intelektualnej w szczególności wobec nowych instytucji takich jak zabezpieczenie środków dowodowych. Autorka była członkiem zespołu do spraw opracowania tego postępowania, a jej praca naukowa zaprezentowana w monografii stanowiła istotny wkład w proces legislacyjny.
Publikacja porusza problem naruszenia prawa własności intelektualnej, który rodzi po stronie uprawnionego prawo do skutecznej ochrony sądowej, czyli prawo do środka procesowego, środka zapewniającego egzekwowanie praw. W szeroki sposób omawia art. 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z 29.4.2004 r. powszechniej znanej jako dyrektywa enforcement, który wprowadza środek procesowy zabezpieczenia dowodów. Na podstawie tego przepisu uprawniony z praw własności intelektualnej uzyskał środek procesowy, który umożliwia mu uzyskanie na drodze sądowej dostępu do rzeczowych nośników informacji o faktach naruszeń prawa (środków dowodowych) i tym samym do informacji stanowiących uzasadnienie faktyczne wytaczanego powództwa. Informacje te są w dyspozycji rzekomego naruszyciela. Z uwagi na sposób uzyskania tych informacji o faktach, jak i rodzaj środków dowodowych, które zawierają te informacje, sąd uznaje uzyskane w ten sposób okoliczności faktyczne za fakty ustalone i jednocześnie w zakresie tych ustaleń przyjmuje odpowiedzialność naruszyciela. Tym samym później w chwili rozpoczęcia postępowania cywilnego co do istoty (w przedmiocie naruszonego prawa) ustalenia dokonane na skutek zastosowania instytucji zabezpieczenia dowodów są już dokonane. To po stronie pozwanego w warunkach kontradyktoryjnego postępowania rozpoznawczego istnieje możliwość obalenia wcześniejszych ustaleń. W efekcie zatem zastosowania instytucji zabezpieczenia dowodów z art. 7 dyrektywy enforcement dochodzi do zmiany rozkładu ciężaru dowodu i wprowadzenia warunków do zaistnienia kontradyktoryjnego procesu.
Monografia składa się z 3 rozdziałów. Pierwszy dotyczy określenia celu instytucji zabezpieczenia dowodów w rozumieniu art. 7 dyrektywy enforcement. Omawia zatem najważniejsze orzeczenia TSUE oraz precyzuje czym jest informacja o faktach naruszeń prawa własności intelektualnej. W tym kontekście analizuje również polskie przepisy Kodeksu postępowania cywilnego oraz Prawa własności przemysłowej i Prawa autorskiego. Drugi rozdział określa przedmiot ochrony prawnej instytucji zabezpieczenia dowodów w sprawach o ochronę praw własności intelektualnej. Ostatni rozdział koncentruje się na zabezpieczeniu dowodów jako na środku tymczasowej ochrony prawnej. Rozdział ten wyjaśnia na czym polega ochrona, której udziela omawiana instytucja prawom własności intelektualnej.
Monografię przygotowano z myślą zarówno o praktykach – osobach świadczących profesjonalną pomoc prawną, tj. sędziach, adwokatach, radcach prawnych, jak i teoretykach. Publikacja będzie przydatna również dla aplikantów zawodów prawniczych i studentów prawa oraz dla wszystkich osób zainteresowanych materią ochrony praw własności intelektualnej, którzy chcą pogłębić wiedzę na ten temat.