Przegląd Sądowy – Nr 7-8/2023

W LIPCOWO-SIERPNIOWYM NUMERZE „PRZEGLĄDU SĄDOWEGO” REDAKCJA POLECA:   Charakter prawny standardów postępowania medycznego i jego konsekwencje w procesie stosowania prawa dr hab. Radosław Tymiński – radca prawny   W wielu sprawach sądowych standardy postępowania medycznego postrzegane są jako źródła reguł ostrożności w sprawach karnych czy kryterium oceny należytej staranności w sprawach cywilnych. Lekarze i ich profesjonalni pełnomocnicy odwołują się do pewnych standardów postępowania medycznego, czyniąc z nich argument korzystny dla medyków. Równie często argument standardów podnoszą biegli sądowi, oceniając postępowanie lekarza. Argument ze standardów jest zatem bardzo ważny dla praktyków procesów o błędy medyczne. Artykuł ma trzy wyraźnie zarysowane części. W pierwszej z nich Autor wyjaśnia różnicę pomiędzy pojęciem „wskazania (aktualnej) wiedzy medycznej” (występującym w art. 4 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty) a pojęciem „standardów postępowania medycznego” oraz zajmuje się klasyfikacją standardów postępowania medycznego. Stawia pytanie o stosunek standardów medycznych do wiedzy medycznej. W drugiej części, podejmuje zagadnienie, jak na odpowiedzialność prawną lekarza wpływa – w wypadku niepowodzenia w leczeniu – stosowanie (lub niestosowanie) się do pozaprawnych standardów postępowania medycznego. W ostatniej części zajmuje się zagadnieniem powinności lekarza w sytuacji kolizji standardów postępowania medycznego.     Uprzywilejowanie podmiotów zagranicznych pod względem wymiaru terminów procesowych w polskim postępowaniu cywilnym dr Bartosz Trocha – radca prawny   W artykule przedstawiono zagadnienie różnicowania przez polskie prawo procesowe cywilne wymiaru terminów na dokonywanie przez strony czynności procesowych ze względu na element zagraniczny. Rozwiązanie to zyskuje w ostatnim czasie na popularności jako odpowiedź na problemy, z którymi muszą mierzyć się podczas postępowania strony zamieszkałe lub mające siedzibę za granicą. Analiza odnośnych regulacji wykazuje, że mimo słusznych intencji ustawodawcy sposoby implementacji tego rozwiązania do poszczególnych norm prawnych mogą przysparzać trudności w jego praktycznym zastosowaniu. Autor podjął pionierską próbę analizy tego problemu z uwzględnieniem przepisów zarówno aktualnie obowiązujących, jak i funkcjonujących w przeszłości, wraz z porównaniem do regulacji wybranych państw obcych.   Reprezentacja małoletniego przez rodzica przy odrzuceniu spadku w sprawie transgranicznej – płaszczyzna jurysdykcyjna Marcin Margoński – doktor praw (Doktor der Rechte), notariusz w Krapkowicach, Polska   Śmierć spadkodawcy posiadającego ostatnie miejsce zwykłego pobytu w Polsce – rozpoczynająca falę odrzuceń zadłużonego spadku przez krewnych powołanych do dziedziczenia ustawowego zgodnie z polskim prawem spadkowym – prowadzi nierzadko do konieczności odrzucenia spadku również w imieniu małoletnich zamieszkujących za granicą. Procesy migracyjne sprawiają, że może też zachodzić potrzeba odrzucenia zadłużonego spadku w toczącym się za granicą postępowaniu spadkowym w imieniu małoletniego zamieszkałego w Polsce. W artykule autor omawia rozejście się prawa właściwego i jurysdykcji w sprawie spadkowej z prawem właściwym w kwestii reprezentacji małoletniego i jurysdykcją organów nadzorujących reprezentację małoletniego. Ten problem stawia przed sporymi wyzwaniami zarówno organy właściwe w postępowaniu spadkowym, jak i te właściwe w kwestiach nadzoru nad wykonywaniem władzy rodzicielskiej.   W NUMERZE PONADTO: – Prawda jako wartość sprawiedliwego procesu, Tadeusz Zembrzuski – Założenie księgi wieczystej de lege lata i de lege ferenda. Rozważania o potrzebie reformy, Jarosław Kuropatwiński – Usprawiedliwione potrzeby małoletniego dziecka w sprawach alimentacyjnych, Katarzyna Medyk-Cieśla – Pomiędzy zasadą autonomii i niezależności państwa oraz kościołów i związków wyznaniowych a prawem do prywatności, czyli krytycznie o obecnym modelu ochrony danych osobowych przetwarzanych przez Kościół katolicki, Filip Pańczyk – O konieczności zmiany art. 115 § 13 Kodeksu karnego. Sekretarz sądowy jako funkcjonariusz publiczny, Anna Marcinkowska