Przegląd Podatkowy – Nr 1/2022 369

Drodzy Czytelnicy, w bieżącej działalności gospodarczej często występują zdarzenia powodujące po stronie przedsiębiorców konieczność przesyłania do urzędu skarbowego korekty JPK_VAT oraz dokonania korekty części ewidencyjnej VAT. Przedsiębiorcy otrzymują bowiem od kontrahentów faktury VAT z opóźnieniem, otrzymują korekty faktur, udzielają rabatów, występują błędy w już otrzymanych fakturach. Te typowe sytuacje przynosiły dodatkową pracę, a od 1.10.2020 r. wiązały się również z koniecznością składania czynnego żalu w każdym przypadku korekty części ewidencyjnej JPK_VAT. Na mocy obowiązujących od 1.01.2022 r. przepisów rozszerzających art. 16a k.k.s. o czyny związane z przesłaniem błędnej ewidencji VAT podatnicy nie muszą już załączać czynnego żalu do korekt JPK. W artykule pt. Nowelizacja art. 16a Kodeksu karnego skarbowego wynikająca z Polskiego Ładu omawiamy tę szczególną formę czynnego żalu, jaka została przewidziana w art. 16a k.k.s. Przepis ten wzbudzał liczne kontrowersje. W ramach Polskiego Ładu doczekał się natomiast istotnej nowelizacji. Zasadne jest ustalenie, czy zmiana ta stanowi właściwą odpowiedź na postulaty doktryny i orzecznictwa.     W związku z pracami legislacyjnymi dotyczącymi implementacji założeń Polskiego Ładu ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie istotnych zmian do ustaw podatkowych, w szczególności w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz w ustawie – Ordynacja podatkowa  (wprowadzenie porozumień inwestycyjnych). Co warto podkreślić, ustawa z 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2105) wprowadza także wiele zmian i nowych instytucji związanych bezpośrednio z funkcjonowaniem Krajowej Administracji Skarbowej oraz przysługującymi organom prawami. Do najbardziej istotnych zmian wynikających z ustawy nowelizującej z pewnością należy wprowadzenie nowych instytucji przyznających organom podatkowym dodatkowe prawa, tj. dokonywanie nabycia sprawdzającego lub tymczasowego zajęcia ruchomości. Zmiany te weszły w życie 1.01.2022 r. W artykule pt. Polski Ład a ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej w procesie zmian autorzy odnoszą się do wybranych najnowszych zmian, niemniej mając na uwadze, że ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej podlegała już w czasie swojego funkcjonowania licznym nowelizacjom, pojawia się pytanie, czy modyfikacje te w istotny sposób modelują przewidziane w niej procedury i zmieniają ich dotychczasowy charakter. W tym kontekście autorzy komentują zmiany wprowadzone Polskim Ładem także z perspektywy postulatów legislacyjnych, które pojawiały się w związku z funkcjonowaniem ustawy o KAS, w szczególności w wyniku obserwowanej praktyki w zakresie przeprowadzania kontroli celno-skarbowej.     W numerze grudniowym zapraszam do lektury pierwszego z serii artykułów opisujących wybrane zagadnienia dotyczące regulacji i praktyki nakładania/pobierania podatku u źródła w różnych państwach UE. Przegląd reżimów podatkowych w tym zakresie stanowi pokłosie międzynarodowego projektu dotyczącego wyjścia z analizą prawa poza regulacje krajowe. Artykuł pt. „Jak wy to robicie? Podatek u źródła w różnych państwach Europy” (1): Litwa, Irlandia, Węgry, Estonia jest pierwszym z cyklu artykułów, powstałych w ramach projektu „How do you do it?”, realizowanego przez IFA Oddział w Polsce, Young IFA Network . Powody jego powstania są dwojakie: po pierwsze jest to chęć sprawdzenia i pokazania, jak do aktualnych problemów podatkowych podchodzi się w różnych państwach europejskich – potrzeba wyjścia z analizą prawa poza „krajowe podwórko”. Po drugie chodzi o pokazanie, że podatek u źródła (WHT) wcale nie musi dystrybuujących zyski za granicę, ale systemem, który w zamierzeniach ma prowadzić do opodatkowania nierezydentów otrzymujących dochody pasywne. Mam nadzieję, że – nieprzypadkowy – dobór krajów w pierwszym artykule z cyklu wzbudzi refleksję w zakresie badań nad prawem podatkowym prowadzonych dotychczas w Polsce.     Polecam również rozważania dotyczące 25-letniego obowiązywania regulacji ustawy o doradztwie podatkowym. Ustawa ta ustanowiła reguły wykonywania czynności doradztwa podatkowego, w tym także czynności zastrzeżonych dla podmiotów uprawnionych. W tym okresie zasadnicze zmiany ustawy dotyczyły jedynie deregulacji w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg. Mogło by się wydawać, że pozostałe regulacje nie powinny budzić już większych wątpliwości. O ile w teorii nie ma zasadniczych niejasności interpretacyjnych, to w praktyce mamy coraz częściej do czynienia z nieuprawnionym świadczeniem usług. Dotyczy to zarówno zawodowego podejmowania tych czynności przez podmioty nieuprawnione, jak i wykonywania zawodu przez doradców podatkowych w podmiotach, które nie są podmiotami uprawnionymi do zawodowego świadczenia usług doradztwa podatkowego. Poza odpowiedzialnością karną może to skutkować także deliktem dysc