Kodeks postępowania karnego. Komentarz do ustawy z 19.7.2019 r.

Opis

Komentarz do zmian omawia wszystkie przepisy zmienione ustawą z 19.7.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw. 
Ustawa z 19.7.2019 r. usprawnia postępowanie karne. Główne zmiany dotyczą m.in.: dostosowania regulacji procesowej do wyzwań wynikających z rozwoju technologicznego, w szczególności chodzi o rezygnację ze zbędnego formalizmu procesowego oraz wprowadzenia ułatwień dla uczestników postępowania karnego.
Główne zalety publikacji:

zawiera dwustan prawny, tzn. dotychczas obowiązujące przepisy KPK zostały zestawione,
szczegółowo komentuje przepisy, które uległy zmianie,
w sposób jasny wyjaśnia podstawowe problemy związane ze stosowaniem nowych przepisów,
pozwala szybko wdrożyć się w zakres zmian i ocenić, jakie są konsekwencje wejścia w życie nowych przepisów z punktu widzenia sędziego i pełnomocnika procesowego, 
zawiera wyróżnione elementy „Ważne dla praktyki”, które podkreślają szczególnie istotne kwestie,
zawiera Linie orzecznicze – gdzie wskazano orzeczenia, które zachowują swoją aktualność po wejściu w życie zmian,
stanowi doskonałe narzędzie pracy dla pełnomocników procesowych,
zawiera dostęp do wybranych aktów prawnych online.

Zmiany wynikające z Reformy KPK 2019 obejmują następujące płaszczyzny:

rezygnacja ze zbędnych formalizmów procesowych i przyspieszenie postępowania (na różnych jego etapach) poprzez: selekcję świadków do przesłuchania, wykorzystanie danych osobowych w postaci numeru telefonu, numeru telefaksu oraz adresu poczty elektronicznej, uznanie dokumentów i protokołów za ujawnione bez odczytywania, możliwość odstąpienia od ogłaszania orzeczenia na posiedzeniu jawnym, jeżeli na ogłoszeniu nikt się nie zjawił; wprowadzenie ujednoliconych formularzy uzasadnień wyroków;
przeciwdziałanie obstrukcji procesowej poprzez: możliwość przeprowadzenia dowodu pod nieobecność oskarżonego, brak możliwości ponownego złożenie wniosku o przeprowadzenie dowodu opartego na tych samych okolicznościach faktycznych, wprowadzenie jednolitego mechanizmu rozstrzygania sporów o właściwość pomiędzy sądami różnego rzędu;
wprowadzanie ułatwień związanych z udziałem w postępowaniu dla jego uczestników – w tym wzmocnienie pozycji pokrzywdzonego poprzez: wydłużenie czasu na podjęcie decyzji o cofnięciu wniosku o ściganie i wprowadzenie procedury subsydiarnego akt oskarżenia;
postępowanie odwoławcze poprzez modyfikację przesłanek dotyczących m.in.: oddalenia wniosku dowodowego przez sąd odwoławczy, doprecyzowania zasad i trybu zaskarżania uzasadnień wyroków, ograniczenia zakresu środka odwoławczego w kwestii nieprzeprowadzenia dowodu z urzędu, ograniczenia zakresu zakazu ne peius;
nadzwyczajne środki zaskarżenia poprzez dopuszczenie możliwości sporządzenia i podpisania kasacji przez adwokata albo radcę prawnego, niebędącego obrońcą lub pełnomocnikiem;
postępowanie po uprawomocnieniu się orzeczenia poprzez: uznanie skargi nadzwyczajnej za podstawę ubiegania się o odszkodowanie w przypadku niesłusznego skazania, uzupełnienie katalogu uczestników postępowania odszkodowawczego o organ reprezentujący Skarb Państwa,
szersze zabezpieczenie interesu społecznego poprzez ustawowe wskazanie oskarżyciela jako podmiotu zobowiązanego do uzyskania wniosku o ściganie, rozszerzenie nałożonego na prokuratora (w postępowaniu przygotowawczym) lub sąd (w postępowaniu jurysdykcyjnym) obowiązku sygnalizacji o ukończeniu postępowania toczącego się z urzędu przeciwko osobom będącym członkami samorządu zawodowego w sprawie o czyn związany z wykonywaniem ich obowiązków zawodowych.

Prezentowana pozycja przeznaczona jest przede wszystkim dla: sędziów i prokuratorów, pełnomocników procesowych – adwokatów i radców prawnych oraz dla notariuszy i komorników sądowych. Będzie ona przydatna dla aplikantów wszystkich zawodów prawniczych, a także dla osób poszukujących informacji na temat postępowania karnego.