Ustawa o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego. Komentarz

Opis

Jednym z podstawowych celów uchwalenia ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego, było rozszerzenie, względem informacji publicznej, zakresu informacji podlegających przepisom o ponownym wykorzystywaniu. Wprowadzone zmiany mają doniosły wpływ na wzrost znaczenia tzw. „re-use”. Dlatego wydawnictwo C.H.Beck wraz z wybitnym ekspertem z zakresu dostępu do informacji publicznej przygotowało szczegółowy, praktyczny komentarz.
Najważniejsze atuty komentarza:

Szczegółowe omówienie zakresu stosowania ustawy (w tym definicji ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego – która budzi szereg niejasności).
Omówienie wzajemnych relacji między dostępem do informacji publicznej a ponownym wykorzystaniem informacji sektora publicznego.
Uwzględnienie nowelizacji Kodeksu Postępowania Administracyjnego z 1.6.2017 r. na udostępnianie informacji publicznej.
Szerokie i praktyczne skomentowanie orzecznictwa sądów administracyjnych.
Wzory pism i odpowiedzi na wnioski w trybie ustawowym, w zależności od różnych sytuacji prawnych.

Nowa ustawa wprowadza szereg zmian w dotychczasowym rozumieniu dostępu do informacji publicznej. Prezentowana publikacja szczegółowo omawia takie nowe kwestie jak:

zmiana definicji – zamiast ponownego wykorzystywania informacji publicznej mówimy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego – „informacja sektora publicznego” jest szerszym pojęciem niż „informacja publiczna”, więc jednostki będą musiały teraz przekazywać na zewnątrz więcej informacji, bo teraz będzie to „każda informacja lub jej część będąca w posiadaniu jednostki”,
skrócenie (i wydłużeniu zarazem) terminów o udostępnienie informacji; publicznej – zamiast 2×20 dni na rozpatrzenie wniosku podmioty zobowiązane mają teraz 14 dni, które można maksymalnie przedłużyć do 2 miesięcy od daty wpływu wniosku,
nowa kategoria (typ) ponownego wykorzystywania – dostęp w czasie rzeczywistym na maksymalnie 12 miesięcy do systemów teleinformatycznych podmiotów zobowiązanych, w których przetwarzane są informacje sektora publicznego,
katalog przesłanek, które uprawniają do odmowy udostępnienia informacji celem ponownego wykorzystania,
brak wzoru formularza wniosku o udostępnienie informacji publicznej – wniosek ma być pisemny lub elektroniczny.

Niniejsza publikacja to praktyczny komentarz dla osób zajmujących się udostępnianiem informacji opisujący:

Jak stosować przepisy ustawy w wypadku wniosków składanych przez dziennikarzy?
Jakie są różnice w traktowaniu wniosków składanych przez osoby małoletnie w wypadku dostępu do informacji publicznej i ponownym wykorzystywaniu informacji?
Jak rozróżnić cel komercyjny od niekomercyjnego w wnioskach w trybie ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji?
Jak nowe instytucje (np. instytucja ponaglenia) wprowadzona nowelizacją KPA z 1.6.2017 r. wpływa na udostępnienie informacji sektora publicznego?
Jakie są ograniczenia prawa do ponownego wykorzystywania?
W jaki sposób prawo do prywatności ogranicza prawo do informacji sektora publicznego?
Jakie są zasady ponownego udostępniania i przekazywania informacji sektora publicznego?
Omówienie zasad zawierania umowy o udzielenie wyłącznego prawa do korzystania z informacji sektora publicznego?
Jak i kiedy można określać opłaty za udostępnienie informacji sektor publicznego?
Jakie są środki prawne przysługujących w przypadku odmowy wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie?
Jak w praktyce realizować wniosek specjalny o ponowne wykorzystywanie w sposób stały w czasie rzeczywistym?
Jakie są wszystkie formy prawne działania jednostki, które oznaczają „rozpatrzenie wniosku” i nie narażą jednostki na skargę o bezczynność?
Jak obliczać terminy na realizację wniosku o udostępnienie informacji sektora publicznego uwzględniając wprowadzoną nowelizacją KPA instytucje ponaglenia
Jak ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego definiują sądy administracyjne w orzecznictwie?

Ponadto książka kładzie nacisk na wyjaśnienie różnych aspektów prawnych i organizacyjnych z którymi spotykają się osoby odpowiedzialne za dostęp do informacji publicznej Przedstawione w książce kwestie odnoszą się do aktualnych, obecnie występujących problemów, z jakimi mają do czynienia udostępniające informacje sektora publicznego.
Książka odpowiada na następujące problemy:

Dlaczego fakt, że składającym wniosek jest dziennikarz, nie oznacza automatycznie w każdej sytuacji, że wobec wnioskodawcy dziennikarza nie stosujemy trybu wynikającego z treści ustawy?
Jak traktować dokumenty robocze powstające w jednostce sektora finansów publicznych w świetle informacji sektora publicznego?
Jak traktować informacje sektor publicznego będącą w posiadaniu podmiotu, ale której wytworzenie leżało poza zakresem realizowanych zadań publicznych?
Jak rozumieć definicję „dokumentów urzędowych” i „materiały urzędowe” w świetle ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego?
Jak kwalifikować różne typy dokumentów takich jak np. Ekspertyza techniczna, dokumentacja geotechniczna czy notatka z analizy planu zagospodarowania przestrzennego w świetle informacji sektora publicznego?
Jak określić czy ponowne wykorzystywanie jest dokonywane w ramach działalności wykraczającej poza realizację zadań publicznych?
Jak obliczyć koszty poniesione na przygotowanie i przekazanie informacji sektora publicznego lub samo przekazanie, jeżeli przygotowanie nie było konieczne?
Kiedy i jak obliczać koszty opłat przedwstępnych – związanych z samym szacowaniem kosztów realizacji wniosku?

Publikacja także szczegółowo omawia:

Cel ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego.
Zakres podmiotowy prawa do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego.
Definicje ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (z uwzględnieniem orzecznictwa sadów administracyjnych).
Zasady odstąpienia od zasady bezpłatności za udostępnianie informacji sektora publicznego.