Ograniczone wywłaszczenie na cele przesyłowe a służebność przesyłu w prawie polskim

Opis

Monografia obejmuje porównanie dwóch sposobów ograniczania praw rzeczowych do nieruchomości w związku z prowadzeniem działalności przesyłowej: ograniczonego wywłaszczenia na cele przesyłowe na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami oraz służebności przesyłu.
W monografii zidentyfikowane zostały problemy z właściwym sklasyfikowaniem roli, jaką w zakresie ograniczania własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości i przyznawania przedsiębiorcom przesyłowym odpowiednich uprawnień, odgrywa ograniczone wywłaszczenie na cele przesyłowe, a jaką służebność przesyłu. Zestawienie treści normatywnej z dorobkiem doktryny i judykatury, a także prześledzenie ewolucji zajmowanych na przestrzeni lat stanowisk prawnych, pozwoliło na sformułowanie istotnych, a zarazem aktualnych problemów badawczych:

Czy dokonane decyzją administracyjną ograniczone wywłaszczenie na cele przesyłowe wyklucza następczą możliwość ustanowienia, albo zasiedzenia służebności przesyłu? Jeżeli zaś nie wyklucza, to czy wpływa i ewentualnie w jakim zakresie na warunki ustanowienia służebności przesyłu?
Czy współistnienie w systemie prawa publicznoprawnego wywłaszczenia na cele przesyłowe i służebności przesyłu jest uzasadnione w warunkach gospodarki rynkowej i demokratycznego państwa prawa?
Czy ograniczone wywłaszczenie na cele przesyłowe i służebność przesyłu łączy tożsamość funkcji?
Czy ograniczone wywłaszczenie na cele przesyłowe i służebność przesyłu mają tożsamą lub zbliżoną treść i czy należy je traktować jako środki równoważne w ramach regulacji stanów prawnych urządzeń przesyłowych na nieruchomościach?
Jak kształtują się uwarunkowania ekonomiczne ograniczonego wywłaszczenia na cele przesyłowe i służebności przesyłu w zakresie kompensacji uszczerbków ponoszonych przez właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, na której umieszczono infrastrukturę przesyłową?

Wskazane zagadnienia nie doczekały się dotąd jednoznacznego ani wyczerpującego wyjaśnienia w nauce prawa, w tym kompleksowej pracy naukowej w ujęciu prawnoporównawczym.